Φυτεύω και υιοθετώ ένα δέντρο στον Δήμο μου.

Παλιά στα χωριά μας, οι παλιότεροι, οι παππούδες μας συνήθιζαν να «ονοματίζουν», τα δέντρα τους, σε εξαιρετικά γεγονότα.

Έχω ακόμη την ελιά που είχε φυτέψει και «ονοματίσει» σε εμένα, ο συνονόματος παππούς μου την ημέρα που γεννήθηκα. Μία ελιά η οποία έχει φτάσει αισίως τα 58 χρόνια και που πάντα όταν την βλέπω νιώθω ότι βλέπω τις ρίζες μου, τον τόπο μου.

Για να έρθουμε όμως στο σήμερα και ας φανταστούμε ότι μπορούμε να φέρουμε τις παλιές παραδόσεις και να τις προσαρμόσουμε στην πόλη μας.

Υιοθετούμε, «ονοματίζουμε» ένα δέντρο στον Δήμο μας.

Ο νέος Δήμαρχος στο πρόγραμμα του μας έχει βεβαιώσει ότι το πράσινο είναι από τις κορυφαίες προτεραιότητες του και προγραμματίζει πολλές ενέργειες με κορυφαίες (για εμένα πάντα) την δημιουργία των 2 φυτωρίων και του μητρώου πρασίνου.

• Αγοράζω λοιπόν ένα δέντρο μέσα από τα επιλέξιμα είδη που έχει προκρίνει ο Δήμος και ταιριάζει με τον σχεδιασμό πρασίνου του Δήμου.
• Αυτό φιλοξενείτε στο δημοτικό φυτώριο ώστε να παρακολουθηθεί η υγεία του και να έρθει η κατάλληλη εποχή φύτευσης του.
• Τέλος οργανώνει ο Δήμος την κατάλληλη εποχή φύτευσης μία γιορτή πρασίνου και γίνονται οι φυτεύσεις και τα «ονοματίσματα».

Έτσι έχουμε το δέντρο μας, το παιδί μας έχει το δέντρο του και η οικογένεια μας μετράει ένα ακόμη μέλος. Ένα δέντρο που θα το βλέπουμε καθημερινά, θα το νοιαζόμαστε και θα το προσέχουμε.

 

Υ.Γ1 Εχθές έτυχε και είδα την ιστοσελίδα μιας νέας ΜΚΟ της Trees4Greece η οποία λειτουργεί ακριβώς μια τέτοια πλατφόρμα, θυμήθηκα την ελιά μου (μην τα ξαναλέμε) και να η πρόταση – ιδέα, έτοιμη!

Υ.Γ2 Αγοράζοντας εμείς το δέντρο μας, δεν αναλαμβάνουμε εμείς οικονομικές υποχρεώσεις του Δήμου, αλλά βοηθάμε και προσφέρουμε στον Δήμο μας.

Υ.Γ3 Για όσους αναρωτιούνται η ελιά μου ζει στον Άγιο Ιωάννη Κνωσού, στο Ηράκλειο Κρήτης.